Bir alevdi içimdeki,
bir özlemdi..
Murdar tarihten bıkmış. muhteşem bir maziye geçmek isteyen bir özlem.
Bazen kırılıyor,
Bazen inciniyordum.
Bir kelime beni esir almış gibi dönüp dolaşıyordu zihnimde.
Her taraftan sesler Gerici Gerici Gerici...
Aldırmıyordum etrafıma.
Devam ediyordum savunuşlarıma, özlemlerime.
İçimdeki alevler daha da harlanıyor, daha da sıcaklığını hissettiriyor, ayyuka çıkıyordu.
Sonra aklıma bir adam geliyor;
"Kim mi bu adam ?"
Bu adam bir göçmen.
Bu adam muhteşem maziye geri dönmek isteyen ve bunun uğrunda önce gözlerini sonra hayatını feda eden marksist bir adam.
Bu adam Cemil Meriç
Şahsiyetinden çok sözleri ve savunuşları benim heyecanımı alevlendiren.
Ve bana itham edilen kelimeleri benimseyecek kadar sevdiğim marksist bir adam.
Ve bütün savunuşlara karşı şu cümlesi zihnimden dökülüyor;
"Murdar bir tarihten muhteşem bir maziye geçmek gericilikse eğer, her namuslu insan gericidir.."
Burak KÖKSAL
|