Sevgi Ayı Ramazan

Gecenin ilerleyen saatleri… Kapı tıklıyor. İhtiyar adam ve ihtiyar kadın birden irkiliyor.

- Allah, Allah.. Bu saatte kimse gelmez. Kim ola ki, diye ihtiyar hayıflanır. Belki de haftalardır, kapılarını çalan olmamıştır. Şu Ramazan öncesi kapılarının çalışması onları şaşırtmıştır.

- Bey, kapıyı aç bakalım, hayırdır inşallah, der kadın.

İhtiyar adam merakla, biraz da tedirginlikle kapıyı açar. Kimseler yoktur. Sağa bakar, sola bakar. Kimseler yok. Birden kapının önünde bir koli görür. Eğilir bakar, üzerinde sadece bir not vardır: Ramazan ayında bizler için de dua ederseniz, mutlu oluruz.

İhtiyar merakla koliyi alır ve içeri girer. Koliyi açtığında içerisinde yemeklik malzemeler vardır. Gözleri yaşlarla dolar. Çünkü evde kuru ekmek ve birkaç soğan, birkaç patates vardır sadece. Ellerini açar ve dua eder:

- Allah’ım sen kulunu hiçbir zaman yalnız bırakmazsın. Vesile kıldığın kullarını da yalnız bırakma.

* * *

Bir gün sonra Ramazan ayının ilk günüydü ve çocuklarına sahurda yiyecekleri bir şeyler almak zorundaydı. Fakat parası yoktu. Hanımı ısrarla bir şeyler alması için, özellikle de helva yapabilmek için un, irmik ve şeker istiyordu. Elini tekrar cebine soktu. Sadece 30 lirası vardı. Bakkala gitse borçlarını ödemesi için laf işitecekti. Borcunu iki aydır ödeyemiyordu. Son 30 lirası ile başka bir bakkaldan alış veriş yapsa bu da yanlış bir davranış olacaktı.

Bir cesaretle bakkala doğru adımladı. Ayakları geri geri gidiyordu ama doğru bir davranış içerisinde olduğunu, her şeyin sahibi Allah’ın bu hareketini seveceğini düşündü.

Bismillah, dedi ve Bakkalın kapısından içeri girdi. Selam verdi.

- Aleyküm Selam, dedi Bakkal.

- Hemşerim hakkını helal et, çok hakkın geçti. Yarın Ramazan geliyor. Ramazan ayın da mübarek olsun. Sana yüzüm yok, borcum çok ama akşam çocuklara sahur için hiç değilse bir helva yapacağız. Sadece 30 liram var. Bu paraya ancak alacaklarım eder. Borcumu ödeyemiyorum, dedi.

Bakkal hiç sesini çıkarmadan, istediği şeker, un ve irmiği bir poşete koyup verdi.

-   Ramazan-ı Şerifin senin de mübarek olsun. Senin borcunu bugün benim de tanımadığım birisi geldi ve ödedi. Seninle birlikte birkaç kişinin daha borcunu ödedi. Öderken de dedi ki, (İçki, sigara içmeyen yönü kıbleye doğru olan, borcunu ödemek isteyip de imkânsızlıklar içerisinde olan kimseler varsa, onların borçlarını ödemeye geldim). Hemşerim borcun yok. Bugün bunlar da benden, çocuklarınla afiyetle ye.

Elindeki poşet düşecek gibi oldu. Sendeledi, gözleri karardı. İçinden (Allah’ın sana nasıl teşekkür ederim, nasıl hamdederim bilemiyorum. Sen kimsesizlerin kimisin. Sonuç olarak sadece birkaç lokma için verilen bu mücadelede beni hep dik tut. Senin hoşnut olmayacağın şeylerden uzak tut) dedi.

-   Allah razı olsun, dedi Bakkala. Herhalde bir iş bulma imkânım oldu. Başlarsam inşallah bu gündelik sıkıntılardan kurtulacağız, diyerek bakkaldan çıktı, evine yöneldi ve hızlı adımlarla yürüdü gitti.

* * *

İşte bizim toplum yapımız böyle güzelliklerle doludur. İnsanlarımız ise her türlü sıkıntıya her türlü cefaya dik durma adına, namusu adına, kutsal değerleri adına katlanıyor. Ramazan ayı bizlere tekrar değerlerimizi hatırlatma açısından bir fırsattır. Cimrilikten kurtulmak için, başkalarının hakkını iade etmek için bir fırsattır. Helalleşmek için bir fırsattır.

Yılın en uzun günlerinde oruç tutuyoruz. Birçok çalışanımız inşaatların tepesinde güneşin alında oruca niyetleniyor. Bize düşen bu alın terlerini boşa çıkartmamak. Ramazan ayı aynı zamanda sevgi ayı. Sevgisiz bir toplum haline geldik. Her gün kavga edecek bir şeyler buluyoruz. Kendi kendimizle savaş halindeyiz, kavga halindeyiz.  Oysa bizim Kitabımız barış üzerine, dostluk üzerine kuruludur. Peygamberimiz de hep güzellikleri öğütlemiştir.

Ramazan ayının kendisi rahmet ve sevgi ayı olduğu gibi. Geceleri de ayrı güzellikleri bünyesinde taşıyor. Kendimize örnek aldığımız anne babalarımız, atalarımız, bu günlerde imkânları ölçüsünde fakirleri, yetimleri, öksüzleri, kimsesizleri, yolda kalmışları sevindirmişler, onların ihtiyaçlarını gidermişlerdir. İhtiyaç sahipleri için hazırlanan nafakalıklar kapıların önüne konulur ve kapı çalınır, kapı açılmadan da oradan gidilirdi. Kimden geldiği bilinmeyen bu yardım paketleri böylece alanların gönüllerinin kırılmasını engellerdi. Şimdi ise yapılan yardımlar bile reklam için, çıkar için.. Bakkallara veresiyelerin yazıldığı günlerde, hali vakti yerinde olanlar, fakirleri tespit eder, onların borçlarını öderdi. Bakkallar bu borcu kimin ödediği söylemez, borç sahibi de incinmezdi. Bu günlere has bir başka geleneğimiz de, halen devam eden kandil simidi dağıtımıdır. Buna ek olarak Ramazan geceleri şerbetler, testilerde soğuk sular dağıtılırdı.

Kısacası insanlarımız arasında kaynaşmayı, dayanışmaya sağlayacak, soğuklukları, kırgınlıkları ortadan kaldıracak, toplum olmanın her türlü gereklerin yaşandığı gelenekler bu günlerde, bu gecelerde yapılırdı. Bizlere düşen güzel geleneklerimizi devam ettirmemizdir. Yüzyıllara dayanan güzel geleneklerimizi unutmak, ihmal etmek büyük bir kayıptır.

Bizdeki Ramazan gelenekleri bunlar. Ramazan ayı bu topraklarda bin yıla varan bir süredir en güzel şekilde kutlana gelmiştir. Bu ayın içerisinde bulunan Kadir gecesi Türk toplumunda dini yapısının yanı sıra aynı zaman geleneklerin de eklenmesi ile ayrı bir güzellikle kutlandığını görüyoruz. Hem inanç hem de gelenek anlamında kandillerimiz toplum yapımızın güçlenmesinde önemli işlevler görmektedir.

Ramazan ayını yoğun çalışma ortamına dalan, sıkıntılardan bunalan insanlarımızın, anne babalarını, akrabalarını, dostlarını arama, hal hatır sorma açısından bizler için bir fırsattır. Hayatın maddi tarafının yoğun bir şekilde yaşandığı günümüz dünyasında, bu günler, dini ve milli bayramlar hayatın manevi yönünün hatırlandığı günlerdir.

Ramazan ayını sadece aç kalarak değil, anlamına uygun olarak geçirme dileğiyle. Hoş geldin ya Şehr-i Ramazan.