Bir 23 Nisan törenlerinlerini daha huzur içinde kutladık çok şükür.
Öğretmenlerin kıyafetleri dikkatimi çekti. Eskisi gibi hepsi tekdüze değildi.Mini eteklisi de vardı , başörtülüsü de. Uzun eteklisi de vardı, kot pantolonlusu da. En güzeli kimse kimseyi kıyafetinden dolayı eleştirmedi, üzmedi, kırmadı.
Gösterileri izledik, basından da takip ettik. Dans ta vardı, rep te; halk oyunu da vardı , semazen gösterisi de.
Şarkılar da çok farklıydı. Oyun havasından, İzmir Marşı’na, yabancı sözlü müziklerden, tam tam dans müziklerine, kürtçe halay müziklerinden ilahi müziklerine kadar.
Her yerde binlerce Türk bayrağı, Atatürk posterleri açıldı. Atam izindeyiz mesajları verildi
Veee ertesi gün….
Pazar sabahı uyandık. Bir de baktık Allah Allah!
Ülkemiz yerinde duruyor. Laiklik elden gitmemiş. Cumhuriyetin temelleri sarsılmamış. Ülkede rejim değişmemiş. Atatürk ilkeleri zedelenmemiş. Velhasıl herşey yolunda. Sizce de çok şaşırtıcı değil mi?
Demek ki yıllardır bizi boş yere kandırmışlar. Boş hezeyanlar yaşatmışlar. Boş korkular yaşamışlar ve yaşatmışlar. Onca zaman boş yere üzmüşler. Yazık olmuş o güzelim yıllarımıza gençliğimize, yarım bıraktığımız üniversitelerimize hayallerimize.
Hatta bence bu farklılık, bu çeşitlilik bir başka güzellik kattı ülkemize daha bir kültür genişlemesi yaşıyoruz. Daha renkli daha heyecanlı daha bilinçli, daha hoşgörülü, daha tahammüllü, daha daha daha sayabileceğimiz pek çok şey.
Şükürler olsun bu günleri de gördük. Yeni nesil geçmişte bu günleri çok aramadığından ve beklemediğinden kıymetini bilmiyor olabilirler. Onlara çok normal geliyor olabilir. Ama elli yaşlarına gelmiş olanlar beni çok daha iyi anladılar eminim.
Bu hoşgörü ortamının bütün ülkemiz için olacağı günlerin yakın olması dilek ve dualarımla..
|